METODA DR.ŻENNI

Elektrostymulacja Metodą Zenni stanowi dziś jedną z czołowych metod terapii w medycynie fizykalnej. Początki elektrolecznictwa sięgają XVIII wieku, a jego rozkwit zawdzięczamy francuskiemu lekarzowi P. Bernard, który 60 lat temu zastosował i opisał prądy impulsowe tzw. prądy diadynamiczne. Zmieniając ich natężenie, można osiągnąć różne efekty terapeutyczne. Doktor Viktor Żenni, analizując wyniki badań neurofizjologicznych, opracował nowatorską metodę elektrostymulacji, łączącą wykorzystanie prądów diadynamicznych z prądem galwanicznym do stymulacji narządów wewnętrznych: tarczycy, wątroby, trzustki, nerek, gonad oraz centralnego układu nerwowego, mózgu, naczyń krwionośnych kończyn dolnych i górnych i innych. Zastosowanie precyzyjnie dobranych przez Viktora Żenni kombinacji prądów i ich natężenia sprawiło, że Metoda Zenni okazała się bardzo skuteczna w likwidowaniu różnego typu zaburzeń, przyczyn wielu chorób i ich objawów.

 

60 minut z metodą Zenni

 

Tyle trwa jedna sesja z pacjentem, podczas której terapeuta  zakłada elektrody na chorobotwórczo zmienione narządy takie jak nerki, wątroba, trzustka, tarczyca, kolano, kręgosłup, stawy, oczy, narządy rodne kobiet, prostata, mózg, i wielu innych miejscach, stymulując układ nerwowy poprzez emitowanie elektrycznych impulsów stosując tzw. prądy Bernarda. Ten Polak mieszkający przez lata w Australii a obecnie praktykujący w kraju, jest twórcą nowatorskiej metody fizjoterapii, skutecznie pomagającej ludziom z chorobami tarczycy, Hashimoto, Graves-Basedowa, dzieciom z porażeniem mózgowym, pacjentom z objawami depresji i nękanych bólem. Twórca Metody Zenni, którą pod tą nazwą zarejestrował w Australijskim Urzędzie Patentowym w 1990 roku. Pragnie aby sięgali po nią inni terapeuci gdyż już pierwsze zabiegi przynoszą znaczną ulgę chorym. A Victor Żenni, który otrzymał za swoje osiągnięcia tytuł Doktora Nauk z Uniwersytetu Colombo-Sri-Lanka, jest człowiekiem z pasją. Jest nią pomaganie ludziom w odzyskiwaniu zdrowia.

Medycyna fizykalna inaczej fizjoterapia czy też fizykoterapia jest nam powszechnie znana i doceniana. Jak każda z dziedzin naszego życia rozwija się w różnych kierunkach. Nie zawsze i nie od razu nowe terapie zyskują akceptację lekarzy oraz nas samych, potencjalnych odbiorców. Czasami wręcz budzą obawę, strach, sprzeczności, innymi słowy kontrowersje. Podobnie jest z elektroterapią wg Zenni. Tworzę tę stronę by przybliżyć Państwu nowe zastosowanie prądów Bernarda oraz prądu galwanicznego. Chciałbym „oswoić” Państwa z metodą tak by nie była tylko alternatywą dla wtajemniczonych, ale powszechnie stosowaną formą poprawy stanu zdrowia fizycznego i psychicznego. Z Państwa pomocą te zabiegi mogą stać się ogólnodostępne. Otrzymujemy mnóstwo pytań odnośnie metody, słyszymy krytykę jak również pochwały. Gorąco zachęcam do zapoznania się z metodą w praktyce.

 

PRĄDY DIADYNAMICZNE

 

Prądy diadynamiczne - przebiegi diadynamiczne to wyprostowane prądy zmienne. Po raz pierwszy opisał je francuski dentysta Bernard. Prąd zmienny jest modulowany (prostowany) w taki sposób, aby przepływał tylko w jednym kierunku.

 

Składowe prądu diadynamicznego:

 

DF – prąd ten jest stosowany we wstępnym okresie niektórych zabiegów, przed zastosowaniem innych prądów diadynamicznych. Bezpośrednio po włączeniu pokonuje opór skóry, zwiększając natężenie w obwodzie zabiegowym; daje szybko działanie znieczulające, podnosząc wartość pobudliwości i progu bólu,

 

MF – wykorzystywany jest do pobudzenia tkanek oraz w leczeniu zespołów bólowych po uprzednim zastosowaniu prądu DF. Wywołuje skurcz mięśni szkieletowych, nawet przy niewielkiej wartości natężenia. Odczyn przyzwyczajenia jest opóźniony, przez co efekt znieczulający jest trwalszy,

 

CP – prąd ten znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu zespołów bólowych, przy natężeniu przekraczającym próbę pobudliwości mięśni wywołuje on rytmiczne skurcze w miejscu zabiegu. Działa typowo przekrwiennie,

 

LP – powoduje dość długo utrzymujący się efekt przeciwbólowy i z tego względu znajduje zastosowanie w leczeniu zespołów bólowych. Ma działanie dynamogenne, a skurcze nie wywołują bólu,

 

RS – służy do elektrostymulacji mięśni szkieletowych (porażonych mięśni z zachowaniem przewodnictwa nerwowego). Może być stosowany do celów diagnostycznych, a mianowicie oceny pobudliwości mięśni. Ma działanie dynamogenne, wywołuje silne skurcze mięśniowe,

 

MM – ma działanie tonizujące, służy do stymulacji mięśni w niedowładach wiotkich, w przypadkach zaników mięśniowych; wskutek bezczynności działa tonizująco, wywołuje bezbolesne skurcze mięśni bez objawów tężcowych,

 

G – przepływ prądu galwanicznego zmienia przepuszczalność błon granicznych w obrębie różnych tkanek, wzrasta poziom przemiany materii, zwiększają się procesy osmozy i dyfuzji w tkankach. Dzięki temu dochodzi do poprawy funkcji życiowych narządów organizmu.